top of page

Aydemir Doğan

1935 yılında Bünyan'da doğdu. İlk, orta ve lise eğitimini Kayseri'de yaptı. Şiire lise yıllarında başlayan Doğan, bu yeteneğini gittikçe artırarak bu vadide ben de varım demiştir. Önceleri bir çok gazete ve dergilerde yayınlanan şiirlerinin bir kısmını “Eski Hikâye, 1975”, “Bir Demet Akşam”, “Söyleyip Geçtim Seni” ve “Şiremenli Caddesi, 1987” adlı kitaplarında toplamıştır. Şiirlerinin bazıları bestelenmiştir.


ESKİ HİKÂYE

Bir gurur içindi, kırıp geçirirdim
Ömrümün en güzel tatlı demini
Elimle kuşumu tutup uçurdum
Beyhûde çektim sonra mātemini

 

Bir ses doldurur de kâinâtımı
Kimse duymaz, yalnız kendim duyarım
Bir zaman şöyle kırıp inadımı
Ruhumun serzenişine uyarım

 

Duygularımı bir nedāmet kaplar
Dile gelir de gönlümün isyanı
Dilerim ki: gönül ! Artık elde ne var
Gel benimle ol, kabullen nisyānı

 

Nisyān deyince gönlüme, düşündüm
Ben hâlâ dünü yaşayan “bugün”düm

İlâhi gönlüm lâtife kabul et
Hezeyānıdır perîşân zihnimin

Ve sen, binlerce beni affet, affet
Aslı-faslı yok inan ki kinimin

 

O eski hikâye hâlâ aslında
Beni de māziye bağlar görürüm

Hātıralarımın karanlığında
Bir çift elâ gözü ağlar görürüm

GÜNAYDIN HÜZÜN

Yüzüne yılların gölgesi düşmüş
Eski şarkılarda kalmış gibisin
Siyah saçlarına aklar üşüşmüş
Kendini koyverip salmış gibisin

 

İçinde bir garip ağlayan şimdi
Gözyaşı bağrını dağlayan şimdi
Seni de māzîye bağlayan şimdi
Bir yitik hayâle dalmış gibisin

 

Gönlümde açılmış en son çiçektin
Rüzgâra kapılıp gitmeyecektin
Gördün mü kendine sen neler ettin
İçimde sararıp solmuş gibisin

 

Demiştim tez geçer baharın yazın
Heyhat ortasında kalmışız güzün
Tutuşup gözümde ey tatlı hüzün
Yeniden ruhuma dolmuş gibisin

bottom of page